WERF 2

In de visietekst legt Klasbak heel bewust en heel expliciet de nadruk op re-integratie. Bijna elke gedetineerde komt immers ooit vrij. Daarom moet een gedetineerde vanaf dag één van de detentie de hulp en mogelijkheden krijgen om zich voor te bereiden op een terugkeer in de maatschappij. Leren is daar een belangrijk onderdeel van. Leren tijdens detentie biedt gedetineerden immers handvatten: handvatten om te groeien, om zich te versterken en om uiteindelijk ook bij te dragen aan de samenleving. 

Deze visie wordt echter niet altijd ondersteund of gedeeld. Meningen over detentie zijn vaak ongenuanceerd, en soms eerder negatief te noemen. Idem voor participatie en leren in detentie. Dit wordt nogal eens bekeken als ‘luxe’ of ‘onveilig’. Aan die beeldvorming wil Klasbak werken. Voor heel veel mensen is de wereld achter de muren een ver-van-mijn-bed-show, een wereld die men niet kent. Daar wil Klasbak verandering in brengen en prioritair op inzetten. 

Het doel is om leren in detentie een gezicht te geven. Dit kan zowel letterlijk als figuurlijk. Ambassadeurschap, concrete verhalen en getuigenissen, documentaires, sociaal-artistiek projecten kunnen hiertoe een bijdrage leveren. Het doel is om de buitenwereld een idee te geven van wat leven en leren in detentie kan betekenen. Zo ziet de buitenwereld eveneens dat de weg naar re-integratie geen evidentie is en dat daar bepaalde randcondities voor nodig zijn (bv. voldoende begeleiding en een lerende omgeving). Binnen de muren wordt men (bv. gedetineerden en gevangenisdirectie) geïnspireerd om volop in te zetten op re-integratie.